bookshelves is concerned with collecting, collections and the sincere love for books. In this week’s edition bookshelves: #7 Karin van Pinxteren

“Ruggen die belangrijk zijn geweest of interessant blijven bevinden zich op enkele locaties in de boekenkast, het zijn solisten tussen de architectuur-, design- en kunstboeken, maar nu ik word gevraagd een hot-spot te kiezen schuif ik naar de vierde plank rechts, naar de literatuurzijde. In tegenstelling tot de kunstboeken waar het zwaartepunt voor mij bij de Belgen ligt is dat in de literatuur anders en bestaat de voorhoede voornamelijk uit Duitstalige schrijvers. Ik ben er nog niet achter hoe het zit maar het zijn belevingswerelden die ik begrijp, schrijvers die de dag doordenken door middel van introspectie en observatie. Ze worden geflankeerd door boeken van – of rondom Slauerhoff, wiens meeslepende felheid, openhartigheid en kruistaligheid ik graag lees en wat het mooist tot uiting komt in zijn brieven, je hoort hem van dichtbij worstelen. Van John Berger las ik vorig jaar een quote in museum MuZee in Oostende bij een tekst over Leon Spilliaert, ik wist niet wie hij was en zocht hem op waardoor ik zijn bundel G. vond, het boek dat de afgelopen tijd het meeste indruk op me heeft gemaakt. Berger schrijft ver naar binnen zonder te concretiseren waardoor de tekst gewichtloos door je lijf beweegt tussen de onderdelen door.
Mijn meest dierbare boek staat in deze rij, heeft een versleten rug en is gestoken in een groen zwerversjasje. Het is Ein Pyrenäenbuch uit 1927 van Peter Panter, een pseudoniem van Kurt Tucholsky. Ik vond het via internet bij een antiquariaat in Tel Aviv en kocht het drie jaar nadat ik de Nederlandse versie in alle helderheid had aangetroffen in een ramsj, een boek waarvan ik zeer onder de indruk was en nog steeds ben. Tijdens mijn artist-in-residence Kurt’s Zimmer in oktober 2005 arriveerde het pakketje en kreeg ik een rilling bij het openslaan van de pagina’s, de uitgave bleek namelijk geïllustreerd met foto’s en bevatte een afbeelding waarvan de beeldtaal heel dicht bij een werk kwam wat ik op dat moment realiseerde. Het was een intense seconde, een staaltje toeval op zijn mooist.

Op deze plank wordt veel gereisd en door elkaar genomen denk ik dat dit broeinest gedragen wordt door het berglandschap enerzijds en het verlangen anderzijds wat op zich een spannende constatering is, want hoe zit dat?”

more Karin van Pinxteren

more bookshelves

Kurt Tucholsky on google

Kurt Tucholsky on wikipedia